Geçen günlerde kendisine çok değer verdiğim, saydığım ve önemsediğim bir dostumu aradım cep telefonumdan. Hal hatır sormak, özlediğimi onu unutmadığımı belirtmek için. Malum bu devirde yapılmayan bir şeyi yaptım bence. Eskiden Şanlıurfa'da makam sahibi ve birçok projeye imza atmış bulunduğu yerde iz bırakan bir şahıs ismi bende saklı. Konuşmaya başladık havadan sudan sağdan soldan, ben ona anlattım oda bana, dertleştik yani birbirimizden hiçbir menfaat beklemeden karşılıksız dertleştik. Bazen de nolucak bu memleketin hali dedik konuştukça konuştuk. Güldük hüzünlendik ara ara, şimdi diyeceksiniz ki bize ne kardeşim konuşmanızdan sen yazının özüne sadede gel haklısınız geliyorum. Dostumun konuşması arasında Veysi seni tanıdığıma hiç pişman değilim bir engelli olarak ne kadar çaba sarf ettiğini ne kadar mücadeleci olduğunu gördüm ama evet ama makamıma gelen bir şahıs bana öyle bir söz sarf ettik ölene kadar unutulmaz bir söz bende senle bunu paylaşmak istiyorum dedi dostum. Evet, bende ilk duyduğumda şok oldum ve bir insan nasıl böyle bir söz sarf eder dedim ve sözün etkisinde birkaç gün kalmadım da değil. Şanlıurfa'da ki tüm engellileri hitaben söylenmiş bir laftır bu söz, ama ben ne kadarda ısrar etsem de kime ait olduğunu, unuttuğunu sadece sözün aklında kaldığını belirti dostum. Ben pek inanmadımsa da peki öyle olsun dedim. Söz şöyle sevgili okuyucularım; (YAA BIRAK ŞU ENGELLİLERİ NE MAKAMINA KABUL EDİYOSUN, NE İLGİLENİYOSUN, ASLINDA ENGELLİLERİN HİÇ DIŞARI ÇIKMAMASI GEREK BEN ŞAHŞEN DIŞARDA ENGELLİ GÖRSEM MORALİM BOZULUYOR GÖZ ZEVKİM KAÇIYOR. BOŞ VER ŞU ENGELLİLERİ DEMİŞ…) Evet, sevgili okuyucularım ben bu sözleri duyunca, nasıl olur bu devirde insan kılığına girmiş hayvanlar hala yaşıyor mu dedim ağzımdan çıkan ilk sözler bunlardı. Sözün sahibi inşallah bu köşe yazımı okur ve kendisinden bir nebzede olsa utanır, ama böyle bir insan kılığına girmiş h…'ın köşe yazısı okuyacağını da hiç sanmıyorum. Biz böyle insanlara inat hep sokaklarda olacağız, her yerde biz olacağız. Kaldırımlarda, otobüslerde, yollarda, devlet dairelerinde, özel sektörde aklınıza neresi gelirse biz orda olacağız. Hiç utanmadan, sıkılmadan, korkmadan ona ve onun gibilere inat varlığımızı hep hissettireceğiz. Buradan aslında çok ta güzel yazı döşerdim o malum şahsa ama terbiyem müsaade etmiyor işte napayım. Aslında iyi ki de tanımıyorum onu...