Zor zamanlardan geçiyoruz. Evet, dünya olarak, büyük insanlık olarak zor zamanlardan geçiyoruz… Büyük bir sınav veriyoruz. Bu sınavda kazanacaklar / kaybedecekler de yine de biz insanlarız. Bu ülkede yaşayan veya başka ülkelerde yaşayan insanlar… Bu virüse (corona virüs) karşı kazanacak veya kaybedecek olan biz insanlarız. Corona virüsü denen bu virüs, sınır tanımaz şekilde tüm dünyaya yayılmış durumda. Bu yüzden bütün insanları bir araya gelerek çareler üretmesi gerekir bu korkunç virüse karşı.

 

İnsanlar inim inim inliyor bu virüs karşısında. Çaresizce. Kendi ülkelerinde, kendi evlerinde; çoluk -çocuklarıyla beraber bu salgın hastalıkla baş başalar. Üstelik (şu an) çaresi olmayan bir hastalıktır bu. Bu bir doğal hastalıktır. Ancak İsrail'de, Arakan'da, Çin'de… masum insanlar, çocuklar acımasız bir zulüm altındalar. Bu virüs görülüyor. İşkence görüyor, burada, kendi öz topraklarında yaşayan insanlara karşı bu virüs yayılıyor; sürgün hayatı yaşatılıyor buralarda yaşayan insanlara.  Ki biz, doğal olan bu corona virüsü anlıyoruz da, ya haksızca insanlara yapılan bu zulümlere ne demeli… Asıl üzerinde önemle durulması ve bir çare bulunması gereken bu hastalık değil midir?  

 

Ama insanları sevdiklerini söyleyenler, bu sosyal hastalıklara ve zulme izin veren yine insanların kendisi değil midir? Ve bu insanlar, sadece durup bakıyorlar, bu işkencelere, bu zulümlere, bu haksızlıklara… Hem herkes kendi ülkesinde, kendi vatanında özgür yaşamalı savını savunurken,  diğer taraftan göz yumuyorlar. Çünkü göz yummak bu zalim organizasyonların tabiatında var. Çünkü onlar sadece kendi çıkarlarını düşünürler. Bütün zalim organizasyonlar, insanlar eğer kendilerine hizmet ettikleri sürece bu zalimlere karışmıyorlar. İnsanları kendi yurtlarından ayrılmasına göz yumuyorlar. 

 

Merhamet ve merhametsizlik… 

 

İnsanın, insan oluğunu her zaman ve her yerde;  bütün yaratılmış varlıkların içinde deklare eden bir erdemdir merhamet. İnsan bu erdemle ne kadar hemhal olursa insani yönünü daha çok ön plana çıkarmış olur. Çünkü Allah'ın "Besmele" de öne çıkardığı bir sıfatıdır Merhamet. 

 

Merhametsizlik… İnsanların varabileceği en zalim uç nokta. Merhametin tam zıddı. İnsanı, insan eden erdem, merhamet…  Ama çıkar ve ego olduğu müddetçe, insanın merhameti öncelemesi mümkün değil…

 

Merhametsizliği, çaresizliği, sıkıntıları yenmenin tek yolu; gönüllerin birliği, birlikte hareket etme, yardım yolu-fedakârlık yolunun açılması. Hep birlikte olma bilincinin geliştirilmesi, toplumun hücrelerine yerleştirilmesi….