Sana şiirler beslerken aklın neredeydi?
Hatırlarsan; “Bir efsâne de bizdik” diyorduk
“Mecnûn masâllarını ipe dizdik” diyorduk
“Seni seviyorum” derken aklın neredeydi?
Allâh’ı sevmek gibiydin, sen O’ndan bir parça
Fedâ ederdim kaç kutsalı senden bir saça
Bir sabah yalnız uyandın benden kaça-kaça
Dillerim seni överken aklın neredeydi?
Kepenkler çektim gözlerime, bir yaş bile yok
Gönlüm soğuk, o heyecân, o telâş bile yok
Vurdum yere heykelini ki bir taş bile yok
Rûhum üstüne titrerken aklın neredeydi?
Artık öylece ardımdan hasretle bakadur
Battı güneş, doğsa bile ben değil başkadır
Bir âyîndir ayın raksı, sanma ki aşkadır
Sevdâm kaç şafak sökerken aklın neredeydi?
Şimdi nefret, isyân bir bir döküldü meydâna
Serçe, akbaba oldu, değilken biz yanyana
Gönül kaç parça, düşler kaç renk, taşır kaç mânâ?
Ufkumda tek hedef varken aklın neredeydi?
Kederlerinle baş başasın, yokum ben artık
Bizi bize bağlayan kader ipini yırttık
Bir ânlık heves, hatâ sayıyorum bir ânlık
EBEDÎ der: Sana yârken aklın neredeydi?
25.06.2014
