BEKİR POLAT / Her hasat ve ekim öncesinde çiftçilere yönelik anız yakma uyarısında bulunan Uzmanlar çiftçilerin kendileri için anız yakmanın tohum yatağı hazırlamak ve kolay ekim avantajı sağladığı düşüncesinin çok yanlış olduğunu belirterek anız yakılan tarlalarda canlıların yanı sıra toprağı besleyen organik maddelerinde yandığını ve bu yüzden çoraklaşan tarlaların daha çok gübreye ihtiyaç duyduğunu ve girdi maliyetlerinin de arttığının dile getirdiler.
Prof. Dr. M. Ali Çullu; anız yakan çiftçi toprağa daha fazla gübre vermek zorunda.
Konu ile ilgili olarak çiftçilere yönelik uyarılarda bulunan H.Ü. Ziraat Fakültesi Dekanı Prof. Dr. Mehmet Ali Çullu gazetemize yaptığı açıklamada; Toprakların verimli olması içerisindeki bitki ve anız artıkları yani organik maddenin zenginliğine bağlıdır. Topraklarda ne kadar organik madde fazla olursa toprak o kadar verimli olur. Özellikle yağışı az olan sıcak bölgelerde toprağın içerisindeki organik artıklar az olduğundan topraklara daha fazla gübre verilmekte ve fazla sulama yapılmaktadır.
Özellikle GAP alanı gibi sıcak bölge topraklarında organik madde düşük olduğu için her yıl toprağa daha fazla gübre atılmakta ve sulama yapılmayan alanlarda ise verim çok düşük olabilmektedir' dedi.
Toprağa karışan anız uzun vadeli gübre görevi görür
Prof. Dr. Mehmet Ali Çullu açıklamasına devamla çiftçiler için tohum yatağı hazırlamak ve kolay ekim için anız yakmanın aslında bir avantaj olmadığının altını çizerek; Bu durum ilk anda çiftçiye avantaj gibi görünse de yanan anız toprağın gücünü ve verimini azaltmakta, çiftçi farkına varmadan ileriki aşamalarda toprağa daha fazla gübre vermektedir. Toprağa karıştırılan anız uzun süreli bir gübre görevi görür. Aynı zamanda toprağın su tutma kapasitesini artırarak doğrudan verimin yükselmesini sağlar. Bu nedenle GAP alanı gibi sıcak ve yağışı düşük bölgelerdeki çiftçilerimiz topraktan aldığını tekrar toprağa vermezse, daha sonraki yıllarda toprağın gücü çok daha fazla düşürecek ve araziye normalden fazla gübre vermek zorunda kalacaktır. Çiftçilerimiz gerek buğday-arpa, gerekse pamuk ve mısır atıklarını parçalayarak toprağa karıştırmasında yarar bulunmaktadır. Toprağa karıştırılan bu bitki atıkları toprağın su tutma kapasitesi artırmakta, gübre ihtiyacını azaltmakta, bitki köklerinin daha fazla gelişmesine ve sonuçta daha yüksek gelir almasına neden olmaktadır. Anız yakılmayan ve toprağa karıştırılan araziden bir çiftçi yüzde 5 fazla ürün alsa, 100 dekar alandan 2.5 ton fazla buğday alacaktır. Anız atıklarını parçalayan ve toprağa karıştıran çok sayıda alet ve ekipman bulunmaktadır. Bu ekipmanlar kullanılarak her türlü anız ve bitki atıkları parçalanarak toprağa karıştırılmalıdır. Anız yakılması ve bitki atıklarının farklı amaçlarla başka alanlara taşınması toprağın potasyum, azot ve fosfor miktarını azaltır' diyerek anız yakan çiftçilerin bu tutumlarından vazgeçmesi gerektiğini dile getirdi.
