AA / Şanlıurfa Harran Üniversitesi Hastanesinde tedavi altına alınan Ayşe Yalçın, depreme eşi, 6, 7 ve 13 yaşlarında çocuklarıyla Besni'de 7 katlı apartmanın 2. katındaki evlerinde yakalandıklarını söyledi.
Ayrıca bir oğlunun iş için Konya'da, diğer oğlunun İstanbul'da bulunduğunu belirten Yalçın, depremde evin duvarlarının çatladığını anlattı.
Yalçın, 6 yaşındaki kızıyla 7 yaşındaki oğlunun uyuduğu odada bulunan giysi dolabının çocukların üzerine devrildiğini dile getirdi.
Dolabın ağır olduğunu ve çocukları kurtarmak için altına girmekten başka şansının kalmadığını ifade eden Yalçın, şöyle dedi:
"Çocuklarım 'Nefes alamıyoruz' diyorlardı. Ben de onları kurtarmak için dolabın altına girdim. Çocuklarım kurtulsun diye bir süre dolabın altına öylece oturdum. O sırada eşim ve diğer çocuğum geldi. Bana, 'Çıkma yoksa çocuklar boğulur' dedi. Eşim bana dayanmamı söyledi. Biraz daha gayret edip çocukları kurtardı. Durunca ben kolumu hissetmemeye başladım. Omzum o zaman kırılmış. Evden çıkınca bir petrol istasyonuna sığındık. Omzum kırıldığı için sabaha doğru hastaneye gittik orada alçıya alındı. Daha sonra bizi Şanlıurfa Harran Üniversitesi Hastanesine gönderdiler."
Deprem anında duyduğu seslerin aklından çıkmadığını da dile getiren Yalçın, "Kendimden önce çocuklarımı düşündüm. Çocuklar olmasaydı dışarı çıkabilirdim. Çocuklarım giderse ömür boyu unutulmayacak bir acıdır ama kolum geçer gider çok şükür." dedi.
Kurtuldukları için şükreden Yalçın, depremde ölenler için sürekli ağladığını belirterek, gözyaşlarını tutamadı.