Eyyo, asıl adıyla Eyüp, Diyarbakır’ın Çermik ilçesine bağlı Yoğun köyünde dünyaya geldi. Yoğun’un bereketli topraklarında büyüdü, hayata atılmadan önce köy yaşamının tüm zorluklarını ve güzelliklerini deneyimledi. Gençlik yıllarında başladığı çerçilik işi, Eyyo’nun sadece geçim kaynağı değil, aynı zamanda mizah dolu kişiliğiyle kitlelere ulaştığı bir sahne haline geldi.

Yoğun’lu Eyyo, Katırının sırtında, köy köy dolaşarak seyyar bakkaliye işi yapardı. Ancak Eyyo’nun müşterileri yalnızca un, şeker ya da sabun almak için değil, onun güldüren hikâyeleri ve nüktedan konuşmaları için de gelirdi. Eyyo, konuştuğu her iki kelimeden birinde ironi barındırır, yaşadığı her anı birer mizah senaryosuna çevirirdi. İnsanların arasına karıştığında, bir anda kahkahaların yükseldiği bir gösteriye dönüşürdü. Onun şakacı kişiliği, yaşamın zorluklarını hafifletmek için kullandığı en güçlü silahıydı. O, adeta Çermik’in Kemal Sunal’ıydı. Yalnızca birkaç kelimeyle kahkahalarla dolu bir atmosfer oluşturabilirdi. Onun yanına oturan bir insan, günlük sıkıntılarını unutur, yeni bir neşeyle dolardı.

Eyyo, 1980’li yılların sonunda yıllarca sürdürdüğü çerçilik mesleğini bırakıp Çermik’e yerleşti. Burada bir bakkaliye dükkânı açarak esnaflık faaliyetine devam etti. Ancak bu dükkân, sıradan bir işyeri olmaktan öte, adeta bir kahkaha merkeziydi. Müşteriler, günlük ihtiyaçlarını karşılamaktan çok, Eyyo’nun esprileri ve hikâyeleri için dükkâna uğrardı. Onun dükkânından alışveriş yapmak, yalnızca mal almak değil, aynı zamanda ruhunu tazelemek gibiydi. Çermik halkı için Eyyo’nun adı anıldığında bile yüzlerde bir gülümseme belirirdi. İnsanlar onu her zaman neşesiyle, samimiyetiyle ve insanlara kattığı mutlulukla hatırlardı.

Fakat hayatın bu neşeli yüzü, 1990’lı yılların sonlarına doğru, beklenmedik bir şekilde sona erdi. Eyyo, ani bir kalp kriziyle aramızdan ayrıldı. Bu kayıp, yalnızca ailesini değil, tüm Çermik halkını derin bir hüzne boğdu. Eyyo’nun ölüm haberiyle birlikte, bir zamanlar yüzlerden eksik olmayan gülümsemeler, yerini sessizliğe ve hüzne bıraktı. Ancak onun gülümseyen hatırası, Çermik’te her köşede, her sokakta ve her yürekte yaşamaya devam etti.

Bugün Yoğun’lu Eyyo, sadece Çermik’in değil, aynı zamanda bölge insanının sıcaklığını, mizah anlayışını ve yaşam dolu enerjisini temsil eden bir sembol olarak hatırlanıyor. Onun adı her geçtiğinde insanlar hâlâ gülümsüyor, Eyyo’nun kahkaha dolu dünyasına küçük bir yolculuk yapıyorlar…