Toprak; kara belki, fakat ondan Âdem var oldu
Karıldı ona su, ateş, hava. Değildi yalnız
Melek'lere, Cin'lere, mevcûdâta ihtâr oldu
Bir ses: "Halîfemdir bu; derhâl secdeye varınız!"
Bulutlar kara olmasa, gökten iner mi yağış?
Kara; göze renktir, derin ma'nâdır kara bakış
Her gecenin karasından geceyi karalayış
Ya kara kara düşünmek? Kaçar uykularınız…
Kara günde belli olurmuş dost, düşman oyalar
Kara kışta ağustos böceği karın ovalar
Kara para aklanır, şifâdır kara kovanlar
Kara kediler! Sevenleri niçin ayırdınız?
Bul kara'yı al parayı. İşte, şunun altında!
Yetiş Ferhat! Şirin kaldı Karadâğ'lar ardında
Kara haber tez duyulur, bıçak yârin sırtında
Karakol'da ayna, bende kara sevdâ, kara kız!
Bu kadar karanın içinde bir de "KARA Ali"
İsâbetli, hakkâniyetli, hâli i'tidâlli
Karalar üstünü, ne ise hâlî pürmelâli
Adı: Âlî, yüce. Soyadına bakar mısınız?
KARA: Korku indirir, iktidâr, otoritedir
Kontrol, disiplin, irâde ne mi? Öğretidedir
EBEDÎ der: Resmiyettedir, temsîliyettedir
Örter kusûrlarınızı; bahtı kara mısınız?
(29.01.2024)
