Remzi Yılmaz ve Atilla Özdür'ün ardından

İnna lillah we inna ileyhi raciun. Allah'tan geldik, ve yine O'na döneceğiz..

Dün Urfa'da kitabevi sahipliği yapar Remzi abinin vefat haberini yazmıştım. Bugün onun hatırasını konu alacak bir köşe yazısı hazırlayayım diye düşünürken, Atilla Özdür ağabeyin de vefat haberini gördüm sosyal medyada.

Üzüldüm mü, sevindim mi inanın biraz şaşırdım kaldım..

Acaip bir hal..

Normalde bir tanıdığın, bir yakın – dostun vefatından insan üzülmez mi?.

Remzi abi, Atilla abi.. Sizlerin vefatına ancak geride bıraktıklarınız adına üzülürüm.. Onlara sabır ve başsağlığı dilerim.

Ancak önden gönderdikleriniz..

İnanıp, Allah'a verdikleriniz..

Allah için yaptıklarınız..

Yakinen gördüğüm, bilip şahit olduğum güzel amelleriniz, samimiyet ve gayretlerinizden ötürü seviniyorum.

Bire on, yüz, bin.. veren Allah'ın yanında (inşallah) kazandıklarınız ne güzel?!.

Karaköprülü Remzi abi.. 3 Kitabevinde nöbet tutmak için kaç parsel harcadın?

Karaköprü'de parseller kat karşılığı müteahhitlere verilirken, sen Allah için ömrünü verdin.

Maaşını, tarlanı, aileni, mesaini harcadın.

Memlekette insan yetişsin diye. Kitap okusunlar, iman ve bilgi sahibi olsunlar.. Yetmedi, yanlış yola sapmasınlar diye gönlünü açtın. Çayını, sofranı paylaştın. Özledin kendi evladın gibi, kitabevinin müdavimlerini. Sordun birbirlerine. Ne yapıyor, ne haldedir, bırakmayın, gözkulak olun dediniz.

Emin hocanın yardımcısı olmak, Said Hoca'nın takibçisi olmak ne güzel.

İnsan mal ve makam peşinde koşarken, malını – ömrünü Allah'a satmak ne güzel.

Remzi abi'nin kaç parseli var Allah'ım yanında?..

O saf, temiz ve sadık Müslümanın parsellerine karşı vaad ettiğin kat kat, karşılık ne güzeldir Allahım..

Vaadinde sadık olan, ticaretinde doğru olan Allah'tan..

İnşallah sen de memnun kalacaksın Remzi abi..

Rahmet diliyorum, hakkın vardır üzerimizde. İnşallah razı gitmişsindir..

Atilla Özdür abı.. Ne kadar benziyorsun Remzi abiye..

Milli Gazete yazarı olarak tanımıştım..

Ama çoğundan farklıydı. Samimiydi, mütevaziydi, nazikti, şefkatli, merhametliydi.

Gayretliydi. Onun da insan yetiştirmek, insanlara yardım etmek, iyiliğe çağırmak, kötülüğün yolunu kapatmak gibi temel varlık sebebi vardı.

Güvenilir, emin bir insandı. Almanya'dan bir gurbetçinin, bir öğrenciye eğitim yardımına aracılık ettiğine şahit oldum.

Almanya'dan tanımadığı bir Müslüman, İstanbul'da tanımadığı üniversite öğrencisi bir Müslümana burs veriyor. Arada Atilla abi.. 83-84'li yıllar.. Müslümanlık böyle bir şeydi. Allah için insanların birbirini sevdiği, insanların Allah için birbirlerini sahiplendiği günler..

Bir gün Atilla abinin kaza haberini almıştım. Bisikletle kurban eti dağıtırken kaza yapmıştı. Uzun bir dönem muzdarip oldu. Ara ara gördüğüm, izlediğim oldu. Hep salih bir Müslüman, gayretli bir büyüğü gördüm.

Günah ve eksikliklerimizin çoğunu affedecek, iyiliklerimizin karşılığını kat kat arttıracak Rabbimiz.. Tanıdığım ve senin için yaptıkları iyiliklerin ufak bir kısmına şahit olduğum Atilla ve Remzi abilere sen rahmet eyle, mağfiret eyle.

Mükafatlarını kat kat arttırdıklarından, sevindirdiklerinden eyle. Amin..